مردم دنیا در کار دنیا دو گونه‏اند : آن که براى دنیا کار کرد و دنیا او را از آخرتش بازداشت ، بر بازمانده‏اش از درویشى ترسان است و خود از دنیا بر خویشتن در امان . پس زندگانى خود را در سود دیگرى دربازد . و آن که در دنیا براى پس از دنیا کار کند ، پس بى آنکه کار کند بهره وى را از دنیا بسوى او تازد ، و هر دو نصیب را فراهم کرده و هر دو جهان را به دست آورده ، چنین کس را نزد خدا آبروست و هر چه از خدا خواهد از آن اوست . [نهج البلاغه]

اینو این نوشته:   غبار  

ناب ناب 6	سه شنبه 85 اردیبهشت 12  7:4 عصر
این قطعه از شهر به طور ناقص به دست من رسیده اما واقعا از آن لذت بردم . اگر کسی کاملش را دارد و نیز نام شاعر عزیزش را میداند برایم بگذارد تا آن را کامل کنم .  ممنون     عجب صبری خدا دارد اگر من جای او بودم همان یک لحظه ی اول که اول ظلم را میدیدم از مخلوق بی وجدان جهان را با همه زیبایی و زشتی به روی مردمش ویرانه میکردم     همین بهتر که او خود جای خود بنشسته و              تاب تماشای تمام زشت کاریهای این مخلوق را دارد
	نظرات شما ()

تعداد   9263   بازدید